De eenendertigste en tweeendertigste etappe

Gisteren, 15-08, de naamdag van ma Brouns, zijn we van Sarria naar Portomarin gelopen, pakweg 21 km.In Barbadelo hebben we ter ere van haar naamdag een kaarsje aangestoken. Is trouwens een schitterend en zeer eenvoudig kerkje. je mocht er niet fotograferen. Hebben we ook niet gedaan.
We hebben wederom ontzettend genoten van alles wat de natuur te bieden heeft. Ondanks de drukte op de camino hebben we toch behoorlijke stukken alleen kunnen lopen. De Spanjaarden zijn snelle starters maar na een uurtje of twee lopen, gaat het kaarsje langzaam uit.Onze conditie lijkt beter. Maar ook daar begint een lichte slijtage te onstaan. Na de blessure van Frans is nu Anneke aan de beurt. Zij heeft veel last van haar rug en kan de rugzak nog maar moeilijk dragen. met paracetamol in het lijf is het ons gelukt Portmarin te bereiken. Ja perogrinofrans, het was druk, maar bij de eerste en beste albergue hadden we een slaapplaats. Wellicht lachte ons hier het geluk een beetje toe, want toen we in de namiddag het dorp bezochten, bleken vele pelgrims in afwachting van het opengaan van een extra slaapmogelijkheid. Uiteindelijk blijken er toch mensen buiten geslapen te hebben. Tijdens onze tocht vandaag hebben we de Zuid Afrikaanse mensen weer ontmoet. Na het diner hebben we samen nog wat gekletst en genoten van een heerlijke portie PULPO(specialiteit van de regio). Na een goede nachtrust zijn we vanochtend, 16-08, om 07.15 uur van start gegaan. Zonder rugzakken vandaag. Die hebben we met een taxi naar de eindbestemming van vandaag laten brengen, bar central in Palas de Rei, vanwege de rugklachten van Anneke. Wat zijn we toch verstandige mensen. Na de nodige paracetamol hebben we de 24 kilometer goed kunnen volbrengen. We hebben besloten om de bagage morgen ook nog met de taxi te laten vervoeren. Daarna zien we wel verder.
ook ook vandaag, en dat klinkt saai, hebben we wederom genoten van alles wat we gezien hebben. De natuur is hier weer anders dan die van gisteren. het wordt steeds groener en beboster. Er is in de regio veel boerenbedrijvigheid. Je loopt door zoveel boerendorpjes, mooi maar ook erg smerig. ieder dorpje heeft zijn eigen kerkje. Helaas zijn die overdag gesloten. Vandaag hebben we een vrouw gezien die haar was deed op de speciale wasplaats. Ik wilde haar fotograferen ,maar dat wilde ze niet. Heb ik dus ook niet gedaan, jammer. In het dorp waar we nu zijn hadden we een hostal gereserveerd. We zijn na aankomst naar onze kamer gegaan, wilden douchen maar kregen geen warm water. Problemen met het gas. Daar hebben wij natuurlijk geen boodschap aan. Inpakken, geld terug en wegwezen. Bij de eerstvolgende albergue was het meteen raak, dus wederom geluk.
Vanavond eten we een stokbrood met kaas, tomaat en daar drinken we een glaasje fris (de wijn is hier erg koud) bij.Morgen gaan we naar Ribadiso. We hopen daar een slaapplek te krijgen in de herberg van de Xunta.
Tot een volgende keer. Groetjes Anneke en Frans